إِذَا نُعِيَ إِلَيْهِ مَيِّتٌ، أَوْ ذَكَرَ الْمَوْت :َ

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اكْفِنَا طُولَ الْأَمَلِ، وَ قَصِّرْهُ عَنَّا بِصِدْقِ الْعَمَلِ حَتَّى لَا نُؤَمِّلَ اسْتِتْمَامَ سَاعَةٍ بَعْدَ سَاعَةٍ، وَ لَا اسْتِيفَاءَ يَوْمٍ بَعْدَ يَوْمٍ، وَ لَا اتِّصَالَ نَفَسٍ بِنَفَسٍ………

خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از آرزوي دور و دراز نگه‌دار، و چنان كن با درستكاري دست آرزوها از ما كوتاه شود، تا ما را اميد آن نباشد كه ساعتي را پس از ساعتي به پايان بريم، و روزي را پس از روزي به سر آوريم، و نَفَسي را به نَفَسي پيوند زنيم، و از پسِ يك گام، گام ديگري برداريم.

ما را از فريب آرزوها به سلامت دارد و از بدي‌هاي آنها ايمن ساز، و مرگ را پيش روي ما مجسّم بدار و بر ما مپسند كه لحظه‌اي از ياد آن تهي گرديم…